پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس نظم جویی هیجانی، مهارتهای ارتباطی و توانایی حل مساله در زنان دارای تعارض زناشویی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی ذهنی بر اساس نظم جویی هیجانی، مهارت های ارتباطی و توانایی حل مسأله در زنان دارای تعارض زناشویی اجرا گردید. روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل تمامی زنان دارای تعارض زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان تنکابن در فاصله زمانی اردیبهشت تا آبان 1401 بودند. به روش نمونه گیری در دسترس 180 نفر از زنانی که دارای تعارض زناشویی بودند و در پرسشنامه تعارض زناشویی نمره بیشتری کسب کردند به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار استفاده شده در پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه تعارض زناشویی براتی و ثنایی (1375)، فرم کوتاه مقیاس بهزیستی ذهنی ریف (1985)، مقیاس نظم جویی هیجان گروس و جان (2003)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی ماتسون (1983) و پرسشنامه توانایی حل مسأله هپنر (1988). تجزیه و تحلیل داده ها به روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام انجام گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که رابطه بین متغیرهای نظم جویی هیجانی، مهارت های ارتباطی و توانایی حل مسأله با بهزیستی ذهنی در سطح 01/0 مثبت و معنادار است. جهت تعیین بهترین پیش بینی کننده بهزیستی ذهنی از بین متغیرهای پیش بینی کننده نظم جویی هیجانی، مهارت های ارتباطی و توانایی حل مسأله از مدل رگرسیون با روش گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیر مهارت های ارتباطی قادر به توجیه 9/53 درصد واریانس بهزیستی ذهنی شده است و با اضافه شدن متغیر نظم جویی هیجانی به متغیر مهارت های ارتباطی در مدل دوم باعث اضافه شدن 2درصد واریانس بهزیستی ذهنی شده است و متغیرهای مهارت های ارتباطی و نظم جویی هیجانی توانسته است حدود 3/55 درصد واریانس متغیر بهزیستی ذهنی را توجیه کنند. نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت بهزیستی ذهنی بر اساس نظم جویی هیجانی، مهارت های ارتباطی و توانایی حل مسأله در زنان دارای تعارض زناشویی قابل پیش بینی است.Prediction of mental well-being based on emotional regulation, communication skills and problem solving ability in women with marital conflict
Aim: The present study was conducted with the aim of predicting mental well-being based on emotional regulation, communication skills and problem solving ability in women with marital conflict. Methods: The descriptive research method was of correlational type and the statistical population included all women with marital conflict who referred to counseling centers in Tunkabon city between May and November 2022. Using available sampling, 180 women who had marital conflict and scored higher in the marital conflict questionnaire were selected as a statistical sample. The tools used in the research were: Barati and Sanai Marital Conflict Questionnaire (1996), Ryff Mental Well-Being Scale Short Form (1985), Gross and John Emotional Regulation Scale (2003), Mathson Communication Skills Questionnaire (1983) and Ability Questionnaire Solving Heppner's problem (1988). Data analysis was done by Pearson correlation and stepwise regression. Results: The results showed that the relationship between emotional regulation variables, communication skills and problem solving ability with mental well-being is positive and significant at the level of 0.01. In order to determine the best predictor of mental well-being among the predictor variables of emotional regulation, communication skills and problem solving ability, a step-by-step regression model was used. The results showed that the variable of communication skills has been able to justify 53.9% of the variance of mental well-being, and by adding the variable of emotional order to the variable of communication skills in the second model, it has added 2% of the variance of mental well-being, and the variables of communication skills and order Emotional seeking has been able to explain about 55.3% of the variance of mental well-being variable. Conclusion: It can be concluded that mental well-being can be predicted based on emotional regulation, communication skills and problem solving ability in women with marital conflict.
تبلیغات
