آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۷

چکیده

Objective: This study attempted to use resilience-based cognitive-behavioral intervention (R-CBT) through online learning to reduce COVID-19 anxiety and improve psychological well-being. Method: Fourteen Payame Noor University Telephone Counseling Center students with Corona anxiety, who were selected by volunteer sampling, received nine sessions of R-CBT using a learning management system (LMS). The participants completed the Corona Disease Anxiety Scale (Alipour et al.020) and Ryff Scales of Psychological Well-being (Ryff, 1989) in pre-test, post-test, and follow-up. Finally, the data were analyzed using repeated measures. Results: The results demonstrated the significant effect of R-CBT on COVID-19 anxiety and psychological well-being (p<0.0001). LSD post-hoc test indicated a significant difference (p<0.05) among the pre-test, post-test, and follow-up stages regarding COVID-19 anxiety. Accordingly, the level of anxiety decreased in the post-test and follow-up stage. The results also revealed a significant difference among pre-test, post-test, and follow-up stages in regarding psychological well-being (p<0.05) . Accordingly, the level of psychological well-being increased in the post-test and follow-up stage. However, no significant difference was observed between the post-test and follow-up stages, which highlighted the non-stability of the effect of the intervention over time. Conclusion: According to the results, it could be concluded that online sessions of R-CBT were effective likewise in-person sessions and could be used in pandemic conditions or long-distance therapy to improve psychological condition of anxious patients .

بررسی اضطراب کرونا و بهزیستی روان شناختی به دنبال درمان شناختی رفتاری مبتنی بر تاب آوری

مقدمه: همه گیری کووید-19 با میزان واگیری بالا و علائم ناشناخته منجر به استرس و به خطر افتادن بهزیستی روانی در افراد، به ویژه جوانان شده است. این مطالعه با هدف استفاده از مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب آوری (R-CBT) از طریق یادگیری آنلاین برای کاهش اضطراب COVID-19 و بهبود بهزیستی روان شناختی انجام شد. روش: چهارده نفر از دانشجویان مرکز مشاوره تلفنی دانشگاه پیام نور مبتلا به اضطراب کرونا که به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شده بودند، نه جلسه مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب آوری را با استفاده از سیستم مدیریت یادگیری (LMS) دریافت کردند. شرکت کنندگان مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور و همکاران، 2020) و مقیاس بهزیستی روان شناختی ریف (1989) را در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری تکمیل کردند. درنهایت داده ها با استفاده از اندازه گیری مکرر و نرم افزار 21SPSS- مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دهنده تأثیر معنی دار مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب آوری بر اضطراب کرونا و بهزیستی روان شناختی دانشجویان بود (p<0.0001) بود. همچنین آزمون تعقیبی LSD نیز تفاوت معنی داری را بین مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری در رابطه با اضطراب کرونا نشان داد ((p<0.05. بر این اساس، سطح اضطراب در مرحله پس آزمون و پیگیری کاهش یافت. همچنین نتایج نشان داد که بین مراحل پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری از نظر بهزیستی روان شناختی نیز تفاوت معنی داری وجود دارد ( 05/0>P). بدین صورت که سطح بهزیستی روان شناختی در مرحله پس آزمون و پیگیری افزایش یافت. بااین حال، تفاوت معنی داری بین مراحل پس آزمون و پیگیری مشاهده نشد که عدم پایداری اثر مداخله را در طول زمان برجسته می کند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج، می توان نتیجه گرفت که جلسات آنلاین مداخله شناختی-رفتاری مبتنی بر تاب آوری، همانند جلسات حضوری، می تواند مؤثر بوده و می توان در شرایط همه گیری بیماری ها یا درمان راه دور برای بهبود وضعیت روانی بیماران مضطرب مورداستفاده قرار گیرد.
بیماری کرونا ،اضطراب ،بهزیستی روان شناختی ،درمان شناختی رفتاری ،تاب آوری،

تبلیغات