آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۸

چکیده

در این گفتار نخست، خط و زبان خوارزمی و بن مایه های آنان در دوران باستان و میانه و نیز در زمان پس از ظهور اسلام در ماوراءالنهر و آثار بجای مانده از آنان بررسی می شود. سپس درباره ویژگیهای دستوری زبان خوارزمی به تفصیل سخن رانده می شود و با یکی از زبانهای بسیار مهم ایرانی میانه شرقی، یعنی سغدی سنجیده می گردد. در جای جای این گفتار این دو زبان چه از نگر دستوری و چه از نگر واژگانی مورد سنجش قرار می گیرند و پیوند و پیوستگی آنان هرچه بهتر نشان داده می شود. از سویی دیگر کوشش شده است تا ویژگی های منحصر به فرد دستوری که تنها مختص زبان خوارزمی است چونان: قانون وقف، اصل پیشگرایی یا صدارت طلبی، توالی پسوندها و... به تفصیل بیان شوند. در پایان نیز نمونه هایی چند از واژگان مشترک خوارزمی و سغدی که نماینده گروه زبانهای ایرانی میانه شرقی هستند با زبان پشتو که امروزه بازمانده زبان خوارزمی به شمار می آید، ارائه شده است تا پیوستگی این زبان ها به یکدیگر بدرستی نمایان گردد.

Brief Survey of Grammatical Feature in Khawrazmian Language and Compared with Soghdian Language

First, in this study, Khwarazmi's handwriting and language as well as their sources in Ancient and Middle time and after rising of Islamin in Transoxiana and its remaining works would be considered. Then the characteristics and traits of khwarazmi's language will be beheld and compared with one of the important middle Iranian's language, (i.e. Soghdi's language). Anywhere in this study, these two languages will be compared, both in grammatical and expressional aspects, and their combinations will be indicated as much as possible. On the other hand, it is attempted to express unique grammatical features that only belong to Khwarazmi's language such as: dedicated rule, the principle of seeking protrusive or chancellery, extensions and sequences and so on. At the end, there are some common samples of Soghdi and Khwarazmi's expressions representing the Middle Eastern group of Iranian languages with Pashto language that were remnants of Khwarazmi's language representing the connection among these languages.

تبلیغات