آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۶

چکیده

محمد کاظم صاحب (قرن یازدهم قمری) متخلص به مسیح البیان از شاعران خوش قریحه و در عین حال کمتر شناخته شده روزگار صفوی است که در برخی منابع نیز با شاعر دیگری اشتباه گرفته شده است. آثار وی مشتمل بر دیوان و مجموعه مثنوی هایی است به عناوین ملاحت احمدی، صباحت یوسفی، آینه خانه و پری خانه. دیوان وی را یکی از محققان در سال های گذشته تصحیح و طبع کرده است، اما مثنوی های صاحب هنوز تصحیح و منتشر نشده است. مسئله پژوهش فعلی در ناشناخته ماندن مثنوی ملاحت احمدی و عدم توجه به ارزش های متنی و ادبی اثر است. در این نوشتار مثنوی ملاحت احمدی که از جمله منظومه های تعلیمی و آیینی ادب فارسی در عصر صفوی است، از منظر متن شناسی و با روش تحلیل و توصیف محتوای کیفی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. ملاحت احمدی در بحر خفیف سروده شده است؛ کلیّت اثر به ستایش نبی مکرم اسلام (ص) اختصاص دارد. مهم ترین خصیصه اثر، جنبه آیینی منظومه است. ضمن متن حکایات کوتاه و بلند بسیاری که بعضاً رنگ و بوی واقعیت دارند نیز نقل شده است و شاعر گاه با زبانی صریح و مستقیم و گاه در خلال همین حکایات و تمثیلات آموزه های تعلیمی و عرفانی را با زبانی غیر مستقیم و با لحنی ساده و بی پیرایه برای مخاطبان تبیین می کند. از جمله عناصر تعلیمی پربسامد و مؤکد در منظومه؛ اهتمام شاعر نسبت به نفی اخلاق ذمیمه و ملکه ساختن فضایل معرفتی است؛ توضیح و تبیین مبانی و اصطلاحات عرفانی و مباحث تفسیری قرآن و حدیث را نیز وجهه همّت شاعر بوده است. سبک اثر تا حد زیادی متأثر از حدیقه سنایی است، زبان اثر نسبتاً روان و استوار است و گاهی لحن و رنگ و بوی غنایی نیز در شعر تنیده شده است.      

Textual analysis and analysis of didactic and mystical teachings of Malahat Ahmadi Didactic poems in praise of the Prophet (pbuh)

The most beautiful and yet less known poets of the Safavid era, who has been confused with another speaker in some sources. His works include the divan and a collection of masnavis under the titles of Malahat Ahmadi, Sabahat Yousefi, Aine-Khane and Pari-Khane. His divan has been edited and printed by one of the researchers in the past years, but the masnavis of Sahib have not been edited and published yet. In this article, Malahat Ahmadi's Masnavi, which is one of the ritual poems of Persian literature in the Safavid era, is discussed from the point of view of textology. Melahat Ahmadi is written in Bahr Khafif; The entire work is devoted to the praise of the Holy Prophet of Islam (PBUH). In many places, the poet refers to the Prophet's favors for himself, of course, many verses are also addressed to the Prophet, in which the poet asks for his favors and intercession for himself. In addition to the text, many short and long anecdotes, which sometimes have the flavor of reality, have also been narrated. The style of the work is largely influenced by Hadeegh Sana'i, the language of the work is relatively fluent and stable, and in some positions, the tone and color of the lyrics are woven into the poem.

تبلیغات