گذار از جنبش خطی به جنبش سیال: چارچوبی برای درک دوره نهفتگی جنبش های اجتماعی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به یاری یافته های برآمده از مطالعات جنبش های اجتماعی دو ایده اصلی را می پرورد. نخست اینکه ما اکنون در دوره نهفتگی ناآرامی های اجتماعی در ایران به سر می بریم. تلاش می کنیم منظور از دوره نهفتگی جنبش ها و کارکردهای این دوره در مسیر کلی حیات جنبش ها را با تمرکز بر دیدگاه های آلبرتو ملوچی توضیح دهیم. سپس با استفاده از دیدگاه های ژوزف گاسفیلد و تفکیک مفهومی- نظری او بین جنبش های خطی و سیال، نشان خواهیم داد که اولاً مطالعه جنبش های اجتماعی در ایران کنونی از منظر عناصر سیالیت کارآمدی بیشتری دارد و ثانیاً مهم ترین ویژگی دوران نهفتگی این جنبش اعتراضی، گذار از عناصر خطی به عناصر سیال است. در بخش نتیجه گیری برخی ملاحظات راهبردی برای مواجهه ای عالمانه و کارآمد با این وضعیت پیشنهاد می شود.From Linear to Fluid: Understanding the Dormant Phase of the Lifestyle Movement
Drawing on social movement research, this paper presents two main ideas. Firstly, it argues that we are currently in the dormant phase of the 2022-2023 unrest, rather than its end. It explains the concept and functions of a movement’s dormant phase, with a focus on the views of Alberto Melucci. Secondly, using Joseph R. Gusfield’s conceptual-theoretical distinction between linear and fluid movements, it demonstrates that: 1) studying social movements in contemporary Iran is more effective when approached from a fluid perspective, and 2) the key characteristic of this protest movement's dormant phase is its shift from linear to fluid elements. In conclusion, it offers strategic considerations for wisely and effectively dealing with this situation.
تبلیغات
