آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۴

چکیده

آیه 25 سوره انفال، یکی از آیات مورد توجه در تفاسیر فریقین است. بررسی رویکرد مفسران در تفسیر این آیه به روشنی بیانگر آن است که مفسران برای بازکاوی و فهم مدالیل کلام الهی از روش های مختلفی بهره جسته و در این زمینه از روش و الگوی مشخصی پیروی نکرده اند؛ بلکه هر کدام بر اساس مبانی و اصول مورد پذیرش در نزد خود، به روشی روی آورده اند. این آیه از سه بخش تشکیل شده که بخش اول یعنی «وَاتَّقُواْ فِتْنَهً» و میانی یعنی «لَّا تُصِیبنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَاصَّهً»، مشتمل بر ابهام هایی است که مورد توجه مفسران قرار گرفته است. این تحقیق، با نگرش توصیفی- تحلیلی، به بررسی روش مفسران در تفسیر آیه 25 انفال در تفاسیر «التبیان»، «روض الجنان» و «المیزان» از شیعه و تفاسیر «جامع البیان»، «التحریر والتنویر» و «المنیر» از اهل سنت پرداخته است. بررسی ها نشانگر آن است که در میان تفاسیر فریقین، تفسیر «المیزان» از جهت غنای مباحث و در نظر گرفتن جوانب مختلف و نقد و بررسی آن ها و ارائه نظر مختار مبتنی بر آیات قرآن، جایگاه ممتازی  دارد.  

The Parties’ Method in Verse No. 25 of Anfal Surah

Verse No. 25 of Anfal Surah is one of the Verses which is paid attention by the parties. A study of interpreters approach about the mentioned Verse expresses that the interpreters did not follow a specific or exact pattern or method to understand the Divine Words; but also each one create a method based on their own principles and ideologies. This Verse is combined of three parts; first part which is «وَاتَّقُواْ فِتْنَهً» , middle part which is «لَّا تُصِیبنَّ الَّذِینَ ظَلَمُواْ مِنکُمْ خَاصَّهً»،  which includes ambiguities and is paid attention by interpreters. The present research – by descriptive - analytical method – studies the interpreters’ method in interpreting Verse no. 25 of Anfal Surah in «التبیان»، «روض الجنان» , «المیزان»  by Shiite and «جامع البیان»، «التحریر والتنویر» و «المنیر» by Sunnite. The studies show that Al Mizan interpretation owns the best and highest position amongst other ones while it has enjoyed various aspects of Holy Quran Verses.

تبلیغات