بررسی دیدگاه های مفسران فریقین ذیل آیه 61 سوره مبارکه توبه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
منافقان برای ترور شخصیتی رسول خدا(ص)و در نتیجه سست و بی پایه نشان دادن وحی، پیامبر(ص) را «أُذُنٌ» می نامیدند تا ایشان را ساده لوح و دهان بین معرفی کنند. خداوند متعال در دفاع از شخصیت وی «أُذُنٌ» بودن ایشان را تأیید می نماید اما وی را «أُذُنُ خَیْرٍ» معرفی می نماید. بررسی موارد اتفاق و اختلاف نظر مفسران اهل سنت و شیعه می تواند ما را در دسترسی به معنای کامل تر آیات شریفه قرآن یاری کند. در تفسیر آیه61 سوره توبه به جز در دو مورد بین این دو دسته از مفسران اتفاق نظر وجود دارد یکی در معنای عبارت «أُذُنُ خَیْرٍ» که بیش تر مفسران شیعه آن را شنونده ای خوب و خیر معنا کرده اند ولی اهل تسنن یا معنای آن را شنونده خیرها گفته اند یا فقط به ذکر هر دو معنا پرداخته اند. اختلاف دیگر در بیان شأن نزول آیه شریفه است که دو روایت در تفاسیر شیعه عنوان شده است: یکی از لحاظ سند و دلالت قابل تأمل بوده ولی دیگری مورد تأیید است.A Study on Sides Interpretations on 61st Verse of Repentance Surah ب
Infighters called Prophet Mohammad «أُذُنٌ»for His character assassination and to show him unstable and introduce him naïve and capricious. Almighty Lord confirms his «أُذُنٌ» adjective to defend and support him but call him with a higher adjective as«أُذُنُ خَیْرٍ» . Studying commonalities and inharmoniousness of Sunnite and Shiite interpreters would aid us to avail more complete meanings of the Verses. In interpretation of 61 st Verse of Repentance Surah, common ideas and thinking can be seen but two issues: one is on «أُذُنُ خَیْرٍ» which Shiite interpreters consider it as good listener and Sunnite one interpret it as the listener of goods. The other disagreement is on the cause of revelation.
تبلیغات
