جلوه های ظلم ستیزی در طنز برخی نویسندگان معاصر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در آغاز سده چهارده شمسی(1300به بعد) و پیامدهای انقلاب مشروطه و روند "مدرن کردن یا ساختن" ایران بخشی از بالقوه های شکستن تابوهای سنتی در شکل گوناگون اش بالفعل شد. در همان زمان ها بود که نویسندگان(به طور خاص داستان نویسان) به روایت نوشتاری در شکل مدرن غربی آن یعنی داستان یا قصه اقدام کردند. اگر به ریشه های فرهنگ ایران توجه شود بن مایه های اصلی آن را شادی و نشاط شکل می دهد. بر این اساس در ادبیات متعهد و معناگرای معاصر طنز اخلاقی تبیین کننده فضیلت عدالت اجتماعی و فریاد اعتراضی است بر هرگونه زشتی و پلیدی، که در همه حوزه ها جلوه گری می کند.Manifestation of Fighting against Injustice In some Contemporary Authors
At the beginning of fourteenth century (1300 afterward) and the consequences of Mashrouteh era and the "modernization or structure" process are part of the potentials of traditional taboos breaking. In that era the authors – specially the playwrights – started to write their stories in modern Western method. If the roots of Iran's culture are paid attention, the happiness and gladness are known as its fundamental basics.
تبلیغات
