تأثر مضمونی حافظ از متنبی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
لسان الغیب حافظ ، یکی از بزرگترین شاعران غزل سرای نیمه اوّل قرن هشتم ، که با مهارتی کم نظیر با الفاظ بسیار زیبا همراه با صنایع لفظی ، مضامین عالی با معانی بسیار در ابیات کوتاه گنجانیده و در غزلهای عالی خود افکار دقیق عرفانی ، حکمی و غنایی را همراه با ترکیبات و الفاظ برگزیده ، بدیع ، تازه و منتخب همراه کرده و از این راه شاهکارهای جاویدان بی بدیلی در ادب پارسی بوجود آورده که در این راه بس دشوار از مضامین ، اندیشه ها و سخنان بکار رفته در آثار شعرای طراز اوّل عرب و یا زبان و ادبیات فارسی پیش از خود با باز آفرینی زیبا و عالی آنها نهایت استفاده را برده است.HAFIZ AND MUTANABBI, A COMPARISON OF THEIR THEMES AND CONCEPTS
Khwāja Shamsud-Dīn Muhammad Hāfez-e Shīrāzī, known by his pen name Hāfez was a Persian lyric poet. His collected works composed of series of Persian poetry (Divan) are to be found in the homes of most Persian speakers in Iran who learn his poems by heart and use them as proverbs and sayings to this day. His life and poems have been the subject of much analysis, commentary and interpretation, influencing post-Fourteenth Century Persian writing more than any other author. Themes of his ghazals are the beloved, faith, and exposing hypocrisy. Hāfezhas applied themes, thoughts and sayings of first class Arab poetsand the present article studies how Hāfez has been influenced by the poetry of Mutanabbi the famous Arab poet.
تبلیغات
