مقایسه ی دانش آموزان دختر موفق و ناموفق دبیرستانی از لحاظ سبک های اسنادی و خودناتوان سازی با کنترل هوش، در شهر اهواز (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر مقایسه ی دانش آموزان دختر موفق و ناموفق دبیرستانی از لحاظ سبک های اسنادی و خودناتوان سازی با کنترل هوش، در شهر اهواز می باشد. جامعه ی آماری این مطالعه را تمام دانش آموزان دختر موفق و ناموفق سال اول دبیرستان شهر اهواز در سال تحصیلی 90-1389 تشکیل داده است. از این جامعه ی آماری، نمونه ای به تعداد 100 نفر (50 نفر دانش آموز موفق و 50 نفر دانش آموز ناموفق). با روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه ی سبک های اسنادی سلیگمن و سینگ (ASQ)، پرسشنامه ی خودناتوان سازی رودوالت (SHS)، آزمون هوشی ریون و میانگین معدل سال سوم راهنمایی و نیم سال اول سال اول دبیرستان استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) نشان داد که بین دانش آموزان دختر موفق و ناموفق از لحاظ نوع سبک های اسنادی (و خرده مقیاس های آن) تفاوت معنی دار وجود دارد. به علاوه، خودناتوان سازی و خرده مقیاس های آن در دانش آموزان ناموفق بالاتر از دانش آموزان موفق بود.The Comparison of Attribution Styles and Self-handicapping of Successful and Unsuccessful Female High School Students in Ahvaz, Controlling for Intelligence
The objective of the present study was comparing attribution styles and self-handicapping of the successful and unsuccessful female high school students in Ahvaz, controlling for their intelligence. The sample of successful and unsuccessful students consisted of 50 high school students each, who were selected randomly by multi-stage sampling method. The instruments used in this study were the Attribution Styles Questionnaire (ASQ) of Seligman and Sing, Self-Handicapping Questionnaire (SHS) of Rhodewalt, Raven Standard Progressive Matrices and the grade point average of the students. Also, MANCOVA test was used for analyzing the data. The result of MANCOVA revealed that there was significant differences between successful and unsuccessful students᾽ attribution styles (and its subscales). Also, negative attribution style of the unsuccessful students was more than that of successful group, but positive attribution style of the successful group was more than that of unsuccessful students. In addition, self-handicapping of the unsuccessful students was more than that of successful students for the total scale of self-handicapping. Finally, the "Claimed" and "Behavioral Self-Handicapping" subscales of the unsuccessful students were more than that of successful group
تبلیغات
