واکاوی ساختمان دستوری گروه اسمی در نوشتار فارسی آموزان چینی سطح فرامیانی (B2) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
واکاوی داده های زبانی از جنبه های گوناگون کمک بزرگی به علمی تر شدن فرایند آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان می کند. پژوهش حاضر با هدف برداشتن گامی کوچک به منظور آشنایی بیشتر با ویژگی های دستوری نوشتار فارسی آموزان انجام شده است. پرسش اصلی، چگونگی ساختمان دستوری گروه های اسمی در نوشتار فارسی آموزان چینی سطح فرامیانی است. تعیین پرکاربردترین و کم کاربردترین وابسته های گروه اسمی در نوشتار فارسی آموزان و نیز سنجش کارآمدی دستور توصیفی باطنی از مسائل فرعی پژوهش به شمار می آیند. پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی است و با استفاده از پیکره ای زبانی برگرفته از آزمون نگارش پایان دوره تکمیلی36 فارسی آموز چینی در مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) برپایه دستور توصیفی باطنی انجام گرفته است. براساس یافته های پژوهش، بیشتر گروه های اسمی(84%) هیچ وابسته ای نداشتند؛ در گروه های اسمی تک وابسته که 15% مجموع گروه های اسمی را به خود اختصاص دادند، وابسته های پیرو «اسم»، «صفت» و وابسته پیشرو «اشاری/سور » بیشترین فراوانی را داشتند. در گروه های اسمی دو وابسته که حدوداً 1% مجموع گروه های اسمی را داشتند و نیز در معدود گروه های اسمی سه و چهار وابسته ای، وابسته پیرو «اسم» و «صفت» بیشترین فراوانی را داشتند. به طورکلی، یافته ها نشان از توانایی یا تمایل اندک فارسی آموزان در گسترش ساخت درونی گروه های اسمی با وابسته های پیشرو و پیرو داشت. در سطح جزئی تر یافته ها توانایی یا تمایل بیشتر فارسی آموزان چینی به کاربرد وابسته های پیرو نسبت به وابسته های پیشرو را نشان داد. به نظر می رسد با آموزش ساختمان دستوری گروه اسمی به فارسی آموزان می توان کیفیت نوشتار آنان را افزایش داد. پژوهش همچنین کارایی دستور توصیفی باطنی در توصیف دقیق نوشتار فارسی آموزان چینی را تأیید کرد.Grammatical Analysis of the Noun Group Structure in the Writing of Non-Iranian Persian Learners: The Case of Chinese Learners of Persian, Level B2
The research's aim is to become more familiar with the grammatical features of writings of Chinese learners of Persian (CLP). The main question is how is the grammatical structure of noun groups (NG) in the writings of CLPs level B2. Determining the most used and least used dependencies of the NGs in CLP's writing and also measuring the effectiveness of Bateni's descriptive grammar are among the sub-question of the research. The research is descriptive-analytical and uses a corpus of the final writing test of the 36 CLPs in the Persian language teaching center of IKIU. According to the findings, most of the NGs (84%) had no dependents; in single-dependent NGs, which accounted for 15% of the total NGs, the following dependencies of "noun", "adjective" and the leading dependent "deixis & quantifier" had the highest frequency. In the two-dependent NGs, which had about 1% of the total NGs, and also in the few three and four-dependent NGs, the "noun" and "adjective" dependent had the highest frequency. In general, the findings indicate the ability or low willingness of Persian learners to expand the internal structure of NGs with ahead and follower dependents. At a more detailed level, the findings show the ability or willingness of CLPs to use follower dependencies than leading dependents. It seems that by teaching the grammatical structure of the NG to Persian learners, the quality of their writing can be increased. The research also confirms the effectiveness of Bateni's descriptive grammar in accurately describing the writings of CLPs.
تبلیغات
