بررسی سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران (1384 تا 1397) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
روابط اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران فراز و نشیبهای بسیاری داشته است. روابط دو جانبه میان آنها در دولت احمدی نژاد به طور قابل توجهی کاهش یافت اما در دولت روحانی که با شعار اعتدال گرایی در سیاست خارجی برسرکار آمد، تغییراتی در روابط اروپا و ایران به وجود آمد به گونه ای که پس از مذاکرات ایران و کشورهای 1+5 و در سایه توافقنامه موسوم به برجام، روابط فی مابین بهبود یافت. طی این سالها می توان گفت که مهمترین تحولات جهت دهنده سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال جمهوری اسلامی ایران، مسائل اساسی مانند پرونده هسته ای، مقابله با تروریسم، حقوق بشر و تسلیحات موشکی بوده است. مطالعه و بررسی عناصر و مؤلفه های تأثیرگذار سیاست خارجی اتحادیه اروپا بر جمهوری اسلامی ایران از سالهای 1384 تا 1397 در پرتو روابط دو جانبه از مهمترین جنبه های پژوهش پیش رو می باشد. در این مقاله سعی خواهیم کرد با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی و چارچوب نظری واقعگرایی نئوکلاسیک در روابط بین الملل و با استفاده از روش تحلیلی، چهارچوب سیاست خارجی اروپایی ها در دوران پسا برجام را مورد کندوکاو قرار دهیم.The European Union policy towards the Islamic Republic of Iran (2005-2018)
The European Union relations with the Islamic Republic of Iran have had many ups and downs. Their bilateral relations in Ahmadinejad’s Government declined significantly. However the European-Iranian relations changed in Rohani’s Government with the slogan of moderation in foreign policy, so that after the negotiations between Iran and the 5+1 countries and in the light of Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), the relations between them were improved. During these years, one of the most important developments in the EU foreign policy towards the Islamic Republic of Iran includes fundamental issues such as the nuclear case, counter-terrorism, human rights and missile weapons. Investigating the effective elements of EU foreign policy toward the Islamic Republic of Iran from 2005 to 2018 in the light of bilateral relations is one of the most important aspects of this research. In this article, it has been tried to analyze the European foreign policy framework after JCPOA using a descriptive-analytical approach and the theoretical framework of neoclassical realism in international relations.
تبلیغات
