چالش های عدالت انتقالی با اقتدارگرایی در مصر پسامبارک (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اصول سنتی حقوق بین الملل نظیر اصول حاکمیت دولت ها، عدم مداخله در امور داخلی کشورها و همچنین اصل مصونیت مقامات دولتی در دهه نخست قرن 21 کارکرد خود را از دست داده و دچار تحول معنایی شدند. در مقابل؛ بعد اخلاقی حاکمیت دولت ها از اهمیت زیادی برخوردار شده است. مطرح شدن مفاهیمی نظیر مسئولیت حمایت و عدالت انتقالی در عمل به این معنا است که تحولات داخلی کشورها و رفتارهای غیرحقوقی و نقض حقوق بشر توسط دولت ها، واکنش های داخلی و بین المللی را به دنبال خواهد داشت. این اتفاق آشکارا در تحولاتی که جهان عرب از سال 2011 به بعد تجربه کرده است، رخ داد. حاکمان سه کشور عربی لیبی، تونس و مصر که در دوران قدرت خود به اشکال مختلف مرتکب نقض حقوق بشر شدند، پس از برکناری از قدرت در معرض محاکمه قرار گرفتند. با این حال، محاکمه مقامات رژیم سابق مصر فرآیند متفاوتی را از لیبی و تونس طی کرد و در واقع، عدالت انتقالی در این کشور به شکل ناقص و هدایت شده و بدون اینکه منجر به اجرای عدالت شود، به اجرا در آمد. پرسش کلیدی این مقاله این است که چرا عدالت انتقالی در مصر به اجرای عدالت علیه مقامات سابق منجر نشده است؟ فرضیه اصلی این مقاله نیز این است که برتری یافتن منافع سیاسی حاکمان جدید مصر اعم از شورای نظامیان، دولت اخوانی و دولت موقت تحت حمایت نظامیان و همچنین تداوم حضور نظامیان در ساختار قدرت سبب اجرای ناقص سازوکارهای عدالت انتقالی درباره مقامات رژیم گذشته مصر شده است. این مقاله بر اساس روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از داده های معتبر اسنادی و آرشیوی سعی دارد چالش های عدالت انتقالی را در مصر پسامبارک بررسی کند.Challenges of Transitional Justice vs Authoritarianism in the post Mubarak Era
The traditional principles of international law such as the principles of state sovereignty and the state officials’ immunity, have become considerably weaker norms. The dimension of moral sovereignty of governments, by contrast, has gained much traction. concepts such as responsibility for protection and transitional justice means that internal developments in countries and violations of human rights by governments will lead to domestic and international reactions. These conflicting trajectories have come to a head during and in the aftermath of the 2011 Arab uprisings. The rulers of the North African countries, including Egypt, who committed human rights violations in their various forms during their rule, were prosecuted after being overthrown. However, transitional justice in Egypt was implemented in an incomplete way and without any enforcement of justice. The key question of this article is why the transitional justice in Egypt has not led to the enforcement of justice against former officials? The main hypothesis of this paper is that the exclusion of the political interests of the new rulers of Egypt, including the military council, the brotherhood government and the interim government under the protection of the military, as well as the continuation of the presence of the military in the structure of power, have led to the imperfect implementation of the mechanisms of transitional justice of the authorities of the former regime in Egypt. This article, based on the descriptive-analytical method and using authoritative documentary and archival data, attempts to examine the challenges of transitional justice in post-Bahamian Egypt.
تبلیغات
