کلید واژه ها: اینترنت آزادی بیان حقوق بشر ارتباطات حقوق ارتباطات

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۷۳ - ۱۱۶
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۶۶

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۶

چکیده

بحث و گفت گو بر سر به رسمیت شناختن احتمالی استفاده از اینترنت به عنوان حقی انسانی به بلوغ خود رسیده است. مقاله ی حاضر در ابتدا به توصیف خطوط کلی استدلال هایی می پردازد که در موضع موافقت یا مخالفت با به رسمیت شناختن چنین حقی قرار دارند و پس از آن، به تحلیل این مسئله مبادرت می ورزد که حقوق بشر کنونی، به ویژه آزادی بیان، چگونه به منزله ی ابزاری حقوقی برای محافظت از محتوا و اتصال اینترنت در برابر مداخله ی غیرقانونی عمل خواهد کرد. سپس مشی تعهدات مثبت دولت ها و تعهدات حقوق بشری را به عنوان ابزارهایی زنده مورد توجه قرار می دهد و نقش آنها را در حفاظت از محتوا در اینترنت و تضمین اتصال عموم شهروندان به شبکه ی جهانی اطلاعات بررسی می نماید. نمونه ی دستورالعمل خدمات جهانی اتحادیه ی اروپا اهمیت منابع حقوقی غیر از موارد برگرفته از مقوله ی حقوق اساسی را نشان می دهد. بنا بر نتایج حاصل از این مقاله، پیش از آن که حق جدیدی برای استفاده از اینترنت به رسمیت شناخته شود، باید آن چه در حال حاضر حفاظت می شود و نیز چگونگی این عمل کرد را مدنظر قرار داد. با این وجود، احتمال بحث و گفتگو در خصوص نیاز به مواردی بیش تر از آن چه هم اکنون در قانون حقوق بشر آمده است وجود دارد.

Internet access as a new fundamental right

The debate on the possible recognition of the use of the Internet as a human right matures. This paper, first, overviews arguments in favour and against the recognition of such a right. It then analyses how existing human rights, in particular the freedom of expression, function as legal tools to shield the content and connectivity of the Internet against unlawful interference. Next it turns to the doctrine of positive state obligations and the doctrine of human rights as living instruments. Both can be invoked to make existing rights protect content and to ensure connectivity. The example of the European Union's  Universal Service Directive  illustrates the importance of legal sources other than those taken from the fundamental rights category. This paper concludes that before a new right to the use of the Internet is recognised, one should take into account what is already protected and how. Still, one might argue that more is needed in human rights law than what currently exists.

تبلیغات