روسیه و نظم در حال تغییر بین الملل؛ رویکرد و عملکرد (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مقاله بررسی رویکرد و عملکرد روسیه در قبال نظم در حال تغییرِ بین الملل است. به دلایل مختلف به ویژه تضعیف امریکا/غرب به عنوان نیروی مسلط و ظهور کارگزاران بزرگ جدید از جمله چین، نظم بین الملل در وضعیت گذار به نظم جدید قرار گرفته و به تبع آن مکانیسم های نظم دهنده، ارتباطات، روندها و مسائل در حال تغییر هستند. روسیه به دلایلی از جمله گفتمان تجدیدنظرطلب، فشار سیستمی امریکا/غرب، آرمان قدرت بزرگ و منابع متنوع، داعیه ارتقاء در هرم قدرت بین الملل را دارد. این مقاله به کمک نظریه چرخه قدرت با روش کیفیِ تحلیل محتوای متون و اسناد رویکرد و عملکرد روسیه در این زمینه را بررسی می کند. این نظریه با تأکید بر بروز چالش در فرآیند گذار و تغییرات در هرم قدرت بین الملل، یکی از این چالش ها را تطبیق رابطه میان قدرت و نقش در دوره های بحرانی چرخه قدرت از جمله گذار می داند. در این چهارچوب، روسیه با تأکید بر جایگاه مستقل خود به عنوان یک قدرت بزرگ، تأکید بر پایان نظم هژمونیک، حمایت از نظم اولیگارشی-کنسرتی، با روشی عملگرا و محتاطانه به مقوله نظم و ناظمان نظم، بر آن است تا نقشی فعال تر در عرصه حکمرانی بین المللی به خود اختصاص دهد. یافته ها مقاله این ادعای مسکو را به صورت محدود تأیید می کند، اما تأکید دارد که با توجه به ماهیت ژئواکونومیک نظم آتی و رابطه بین قدرت اقتصادی و نقش بین المللی در این نظم از اثرمندی روسیه کاسته می شود. براین اساس، ایران در محاسبه روابط بلندمدت از جمله قرارداد 20 ساله با روسیه باید به این واقعیت توجه داشته باشد.Russia and Changing International Order; Approach and Practice
The purpose of this article is to examine Russia's approach and practice towards the changing international order. Due to various reasons, especially weakening of the US/ West as dominant force and the emergence of new great agents, including China, the international order is in a state of transition to a new one, and as a result, the ordering mechanisms, communications, trends and issues are changing. For reasons including revisionist discourse, US/Western systemic pressure, ideal of great power and diverse resources, Russia has a claim to be promoted in international power system. This article examines Russia's approach and performance in this field with the help of Power Cycle Theory with qualitative method of content analysis of texts and documents. Emphasizing challenges in transition period and changes in international power system, the theory considers adaptation of relationship between power and role in critical periods of the power cycle, including transition, as a main challenge. In this framework, stressing its independent position as a great power, emphasizing the end of hegemonic order, supporting oligarchy-concert order, with a pragmatic and cautious approach to international order and its regulators, Moscow is to play a more active role in global governance. The findings of the article partially confirm Russia’s claims, but it emphasizes that due to the geo-economic nature of the future order and relationship between economic power and international role in this order, Russia's effectiveness will decrease. Therefore, Iran should pay attention to this fact when calculating long-term relations, including the 20-year contract with Russia.
تبلیغات
