آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

مصرف موسیقی رپ در میان نوجوانان و جوانان پدیده رایجی است؛ بخش قابل توجهی از اوقات فراغت آن ها را به خود اختصاص داده و جزء اصلیِ برسازنده سبک زندگیِ خرده فرهنگی آن ها است. پژوهش حاضر می کوشد شیوه های مصرفِ خرده فرهنگی این پدیده را در میان دانش آموزان دبیرستان شهر همدان به شیوه ای کیفی مطالعه کند. نمونه ها به شیوه ای هدفمند انتخاب شده اند و با آن ها مصاحبه عمیق نیمه ساخت یافته انجام شده است. تحلیل مضمونی داده های حاصل از مصاحبه ها بیانگر آن است که شیوه های مصرفِ خرده فرهنگی موسیقی رپ در میان دانش آموزان دبیرستان را می توان ذیل شش مضمون محوری دسته بندی کرد: ابراز عواطف و هیجان زدگی، برقراری ارتباط، بازنمایی خود، تفنن و سرگرمی، محدودیت گریزی و رؤیاپردازی، و پس زدن دیگریِ بزرگ. سه مضمون اول دلالت بر آن دارند که دانش آموزان این ژانر موسیقایی را در خدمت دستیابی به نوعی رهایی ایجابی مصرف می-کنند و می کوشند به میانجی مصرف این موسیقی معناها و امکان هایی در زندگی شخصی و عمومی خود بیافرینند. اما سه مضمون دوم ناظر به نوعی رهایی سلبی هستند، یعنی رهایی از قیود، الزام ها و موانعی که فضاهای نمادین موجود بر حیات روزمره دانش-آموزان تحمیل می کند. مصرف موسیقی در این جا دستمایه ای ست برای گریز و مقاومت و طفره روی. می توان گفت که مصرف موسیقی رپ در میان دانش آموزان فعالیت روزمره ای است که از ناهمگونی و شکاف بین جهان رویایی و جهان واقعی زندگی آن ها تغذیه می کند.

The Consumption of Rap Music as a Counterculture (Case Study: High School Students in Hamedan City)

The consumption of rap music among youth is a prevalent phenomenon. It is a main component of their leisure time and an important part of their subcultural lifestyle. This study attempts to investigate the way of subcultural consumption of rap music among high school students in Hamedan in a qualitative way. Subjects were selected using purposive sampling and were interviewed through in-depth semi-structured interviews. The thematic analysis shows that the subcultural consumption of rap music can be attributed to six main themes: Expression of emotions and excitement, communication, self-expression, entertainment, daydreaming and avoidance of limitations, and resistance to the Big Other. The first three themes imply that students consume this genre to find some kind of positive redemption and to try to create meanings and possibilities in their private and public lives. The second three themes, however, signify a kind of negative emancipation, that is, an emancipation from the restrictions and constraints that existing symbolic spaces impose on students’ everyday lives. Music consumption here is a means of avoiding rigid rituals and resisting restrictions. It can be concluded that the consumption of rap music is an everyday practice that results from a kind of gap between the ideal and the real lifeworld of students.    

تبلیغات