بررسی ارتباط دینداری با فساد اقتصادی (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
امروزه فساد اقتصادی به مفهوم سوق دادن منافع اجتماعی به سمت منافع فردی یا گروهی، یکی از مهم ترین آسیب های جدی به جوامع قلمداد می شود. عوامل مؤثر بر فساد می تواند برون زا یا درون زا باشد. دین با توجه به تأکیداتی که بر سجایای اخلاقی دارد، می تواند یک مانع درون زا بر فساد باشد. از این رو هدف مقاله حاضر بررسی تأثیر دینداری و فساد اقتصادی است. روش مورد استفاده تحلیل میدانی براساس اطلاعات پرسشنامه ای است. در پرسشنامه هم زمان دینداری و تمایل افراد به فساد با هم سنجیده شده و سپس ارتباط میان این دو گزارش تحلیل می شود. براساس نتایج با افزایش سطح این زیرشاخه های دینداری شامل اعتقادات، عبادیات، اخلاقیات و شرعیات در افراد، آنها پدیده فساد را ناپسندتر می دانند و افراد کمتر به اعمال فسادآلود دست می زنند. در صورت افزایش سطح متغیرهای عبادیات، اخلاقیات، شرعیات و دینداری اجتماعی، افرادی که در پست و مقامی قرار بگیرند در شرایط ناعادلانه از فرصت های موجود به نفع خود بهره نمی برند. با افزایش سطح متغیرهای یاد شده به عنوان عوامل تشکیل دهنده شاخص دین داری، افراد کمتر از راه های غیر مجاز برای حل مشکلات خود استفاده می کنند، میزان پارتی بازی و تقلب کاهش می یابد، کمتر دست سوءاستفاده از فرصت های موجود به نفع خود می زنند همچنین افراد در راستای حل مشکلات، کاهش فاصله طبقاتی خود و بهبود شرایط خود کمتر به اعمال فسادآلود دست می زنند.Investigating the Relationship between Piety and Corruption
Economic corruption, as shifting social interests towards individual or group interests, has negative effects on societies. Factors affecting corruption can be exogenous or endogenous. Religion with an emphasis on ethical values can be an endogenous barrier to corruption. Therefore, in this paper, the aim is to investigate the effect of religiosity on corruption. The method used is to analyze questionnaire research. In the questionnaire, we measure simultaneously religiosity and corruption tendency and then analyze the relationship between the two. According to the results, with the increase in the level of religious subsets including beliefs, worship, morality and sharia, corruption tendency declines. If the levels of worship, morality, sharia, and social religiosity increase, individuals will not use their position for the self-interest. With increases in the religiosity level, people are less likely to use unauthorized ways to solve their problems. Also, partisanship and fraud decline, and the individuals are less likely to commit corruption in order to solve problems.
تبلیغات
