عینیت و شرایط امکان آن از منظر مرلوپونتی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
: از نظر مرلوپونتی، قصدیتی که هوسرل از آن سخن می گوید نشان دهنده عمل تأمل و عینیت بخش آگاهی ای است که از بالا تجربیات قوام یافته را به منزله عین برای سوژه بررسی می کند. درنتیجه این قصدیت، مواجهه پیشاتأملی و قوام بخش با جهان غیرممکن و وحدتِ پیشاحملیِ سوژه و عین پنهان می ماند. پس، برای حل این مشکل بایستی قصدیتی را به منزله قصدیت بنیادین در نظر بگیریم که آگاهی به واسطه آن، بدون مفهوم سازی صریح و به جایِ مفروض گرفتنِ اعیانِ خود، روی به سویِ آن ها داشته باشد. این نوع قصدیت، که مرلوپونتی آن را «قصدیت عملی» می نامد، منوط به عین قصدی ای نیست که درمقابلِ سوژه قرار دارد، بلکه جهت گیری اولیه او به سویِ جهان است که به واسطه آن، سوژه در جهان جای می گیرد و نمی تواند خارج یا منفک از آن در نظر گرفته شود. حضور سوژه در جهان به واسطه بدن او امکان پذیر می شود. درنتیجه، بدن به ابزاری برای آگاهی تبدیل می شود که امکان ارتباط بی واسطه با اعیانِ پیرامونِ آگاهی را فراهم می سازد. حال سؤالی که مطرح می شود این است که آیا امکان تحقق عینیت براساسِ چنین شرایطی وجود دارد؟ بررسی بیشتر مسئله نشان می دهد که دیگر نمی توان عینیت را منوط به یافتن ماهیت اعیان در آگاهی استعلایی تلقی نمود، بلکه لحظه دادگی جهان به سوژه تنانه در تجربه ادراکی محسوب می شود. در این مقاله سعی داریم نحوه تحقق این معنا از عینیت و شرایط آن را در پدیدارشناسی مرلوپونتی توضیح دهیم.Objectivity and Its Possibility Conditions from Merleau-Ponty’s Point of View
According to Merleau-Ponty, the intentionality that Husserl speaks of represents reflective action and the objectifying of t consciousness which examines the cons tituted experiences from above as an object for the subject. As a result of this intentionality, the pre-reflective and cons tituted confrontation with the world is impossible and the pre-predictive unity of the subject and the object remains hidden. To solve this problem, then, we mus t consider an intentionality as a fundamental intentionality by which consciousness, without explicitly conceptualizing and ins tead of assuming its own objects, turns to them. This intentionality, which Merleau-Ponty calls “operative intentionality,” does not depend on the intention being in front of the subject, but on the initial orientation of the subject towards the world by which the subject is placed in the world and cannot be considered outside or separate from it. The presence of the subject in the world is made possible by the subject’s body. As a result, the body becomes a tool for consciousness that allows it to communicate directly with the objects around consciousness. Such a meaning of intentionality means that it is no longer possible to regard objectivity as finding the nature of objects in transcendental consciousness. Rather, objectivity is the moment in which the world is given to the subject in the perceptual experience. In this article we explain how this meaning of objectivity is realized and its conditions in Merleau-Ponty phenomenology.
تبلیغات
