پژوهش حاضر با هدف مطالعه تطبیقی وضعیت باشگاه های بازی کودکان کشورهای منتخب (انگلستان، استرالیا، کانادا، هلند و نیوزلند) و ایران و ارائه پیشنهادهای کاربردی در جهت بهبود باشگاه های ایران انجام شد. این باشگاه ها مکانی برای رشد همه جانبه کودکان اند. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و جامعه آماری باشگاه های کودک کشورهایی بودند که کودک در اولویت جامعه آن ها قرار دارد. انتخاب نمونه ها به صورت دردسترس و با رعایت این نکته که امکان دستیابی به اسناد و مدارک معتبر وجود داشت، انجام شد. این پژوهش به مقایسه بین باشگاه های بازی در ایران و کشورهای، انگلستان، استرالیا، کانادا، هلند و نیوزلند پرداخت. داده های مورد نیاز با استفاده از کتب دانشگاهی، مجله های علمی و پایگاه های اطلاع رسانی جمع آوری شد و سپس با استفاده از مدل جرج زد اف بردی، در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه تطبیقی انجام شد. نتایج نشان داد که در چهار محور فضاهای بازی، میزان فعالیت بدنی، نقش مربیان و معلمان و والدین، هرکدام به ترتیب با هشت، سه، چهار و سه شاخص در کشورهای مطالعه شده به طور هدفمند دنبال می شود و ابعاد مختلف رشد کودک را در نظر می گیرند، ولی در ایران سلیقه ای و برمبنای تجارب شخصی به محورهای محدودی توجه می شود. نتایج پژوهش حاضر می تواند در تدوین برنامه ای جامع و انجام دادن اقدام های نوآورانه یک باشگاه کودک برمبنای محورهای معرفی شده و با درنظرگرفتن لایه های فرهنگی هر شهر و منطقه، تأثیر مثبت و چشمگیری داشته باشد و در رشد فعالیت بدنی و استعدادهای ورزشی کودکان ایرانی مؤثر باشد.
