هدف پژوهش حاضر شناسایی سیاستگذاری جامعه شناختی توسعه کارآفرینی دولتی در ایران می باشد. روشی که در این تحقیق مورد استفاده قرار می گیرد، روش تحقیق کیفی است. در این مطالعه بر اساس مطالعات کتابخانه ای و سپس مصاحبه های تخصصی به شناسایی سیاستگذاری جامعه شناختی توسعه کارآفرینی دولتی مبادرت شده است. جامعه آماری شامل خبرگان دانشگاهی و خبرگان نظری است. برای نمونه گیری در بخش کیفی از روش های غیراحتمالی و به صورت هدفمند استفاده شد. فرایند نمونه گیری تا دستیابی به اشباع نظری ادامه یافت و در نهایت 11 خبره در این مرحله شرکت کردند. روش های تجزیه و تحلیل داده ها مدلسازی ساختاری می باشد. روش پژوهش مقطعی و شیوه پژوهش گرندد تئوری می باشد. نتایج نشان داد با مقوله بندی و دسته بندی معیارهای نهایی، تعداد 9 مقوله اصلی و تعداد 44 مقوله برای شناسایی شاخص های سیاستگذاری توسعه کارآفرینی دولتی در ایران حاصل گردید. مقوله های مذکور در 6 پارادایم به نام های شرایط زمینه ای، شرایط علی، پدیده محوری، راهبردها و اقدامات، شرایط مداخله گر و پیامدها دسته بندی شدند. در ادامه روند پژوهش، با اجرای تکنیک دلفی فازی در 2 راند مبادرت به غربالگری و اعتبارسنجی معیارهای حاصل از تحلیل کیفی پژوهش ورزیده شد. در این مرحله 43 معیار بر اساس دیدگاه 11 خبره مورد ارزیابی قرار گرفت و در دور دوم هیچ معیاری حذف نشد که این خود نشانه ای برای پایان راندهای دلفی بوده و تکنیک دلفی پس از 2 راند، خاتمه یافت.
