در تحقیق حاضر تأثیر متغیرهای ساختار مالکیت که عبارت اند از: تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی، بر کیفیت حسابرسی 90 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، طی دوره زمانی 1385 تا 1389 بررسی شده است. تحقیق حاضر ازلحاظ هدف کاربردی و از بعد روش انجام کار از نوع تحقیقات علی پس رویدادی است. برای اندازه گیری کیفیت حسابرسی در این پژوهش از سه معیار اندازه، دوره تصدی و تخصص در صنعت موسسه حسابرسی استفاده شده است. در این تحقیق از مدل رگرسیون لجستیک با استفاده از داده های ترکیبی استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر این است که میزان تمرکز مالکیت و درصد سهام مالکان نهادی بر اندازه موسسه حسابرسی تأثیر معنی دار و منفی و بر تخصص در صنعت موسسه حسابرسی تأثیر معنی دار و مثبت دارد، درحالی که تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی تأثیری معنی دار بر دوره تصدی موسسه حسابرسی ندارند.
