ارزیابی مطلوبیت سرمایه اجتماعی در بافت محلات کم برخوردار شهر اهواز با استفاده از تکنیک «ماباک» (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

یکی از مشکلات اساسی در محله های کم برخوردار شهرهای امروزی، توجه نداشتن به مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از ظرفیت های مهم در آن ها است؛ زیرا در بیشتر شهرهای بزرگ، نظام ارتباطات و تعاملات سنتی به شدت دگرگون شده است. هدف از این پژوهش، ارزیابی مطلوبیت سرمایه اجتماعی در محله های کم برخوردار شهری بر اساس پنج شاخص انتخابی پژوهش (حس تعلق اجتماعی، انسجام اجتماعی، همیاری اجتماعی، امنیت اجتماعی و اعتماداجتماعی) و (۳۶) متغیر در چهار محله (آل طاهر، سیاحی، عامری و ملاشیه) کلان شهر اهواز است. نوع پژوهش کاربردی و بر اساس روش پیمایشی با تأکید بر پرسش نامه است. جامعه آماری آن شهروندان ساکن چهار محله موردمطالعه هستند و با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه شامل (۳۸۰) نفر است. برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و برای بررسی وضعیت متغیرهای پژوهش از آزمون علامت، استفاده شده، همچنین متغیرها توسط مدل آنتروپی شانون وزن دهی و محله ها با استفاده از تکنیک ماباک رتبه بندی شده است. نتایج کلی آزمون علامت نشان می دهد: محله عامری با میانگین (۳٫۱۱) وضعیت بهتری نسبت به سه محله دیگر از نظر متغیرهای پژوهش داشته است؛ همچنین نتایج حاصل از تکنیک ماباک، نشان می دهد محله عامری با مقدار Si (مقدار نهایی تابع معیار گزینه ها) (۲٫۳۶) در رتبه اول و به ترتیب محله سیاحی (۰٫۲۸۳) و محله ملاشیه با (۰٫۳۴۲-) و محله آل طاهر با (۰٫۹۷۳-) در رتبه های دوم تا سوم از نظر پنج شاخص انتخابی پژوهش قرارگرفته اند.