آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۶

چکیده

دولت های مختلف در اقصی نقاط جهان، با اتخاذ سیاست های مالی تهاجمی، به دنبال واکنش دهی مناسب به بحران کرونا (کووید 19) هستند. آن ها اهدافی همچون افزایش هزینه های جاری خدمات درمانی، انتقال درآمد، پرداخت های کمکی با هدف افزایش سطح رفاه، پرداخت یارانه های دستمزدی به شرکت ها با هدف حفظ کارکنان و به حداقل رساندن بیکاری کوتاه مدت را دنبال می کنند. اصولاً ایجاد یک واکنش مالی مناسب، امری ضروری و به موقع است. البته ماهیت واکنش های اتخاذی توسط دولت ها، در اقصی نقاط جهان، کاملاً متفاوت است. مقاله حاضر پس از توصیف آثار بحران کرونا بر اقتصاد کلان جهان، کسری های بودجه و سطوح بدهی دولتی، با مراجعه به دوره های تاریخی قابل مقایسه قبلی و اتخاذ نگاه انتقادی، واکنش های مالی ایجاد شده در سطح جهانی را مورد ارزیابی قرار می دهد. با توجه به تحلیل های صورت گرفته، این نتیجه گیری حاصل می شود که برخی واکنش های مالی، بیش ازحد مطلوب انبساطی بوده اند و در ساختارها و شکل های نامناسبی متجلی شده اند. در ادامه کار، به مخاطرات آتی بالا رفتن سطوح بدهی های دولتی، ناشی از کرونا، در سطح اقتصاد کلان تأکید می شود. مؤلفان به عنوان نتیجه گیری بر این باور هستند که "تحریک مالی"، به جای"محرک مالی"، راهکار صحیح و مناسب برای رسیدگی به آثار مالی بشدت خطرناک بحران کرونا محسوب می شود.

تبلیغات