مونس جان

سلام به دوستداران قرآن،سلام به دوستان و یاران مهربان،سلام به گل‌های خوش بوی بوستان ایمان،سلام به نغمه‌خوانان خوش الحان فرقان،سلام به پیام رسانان کلام حضرت سبحان،سلام به ستارگان آسمان پر تلألوی ایران،سلام به قرآن خوانان نوجوان و جوان،سلام به رهروان و سالکان عرفان.
عزیزان،انس با قرآن،دل را نورانی کرده و زنگارهای دنیای مادی را دور نموده و راه سعادت و هدایت ما انسان‌ها را تأمین می‌کند.
امامان ما در وعظ و ارشاد مردم از آیات قرآن بهره می‌گرفتند و در فرموده‌های خود آیات قرآن را چاشنی می‌داند تا گفتارشان به برکت قرآن آمیخته گشته و بهتر اثر کند،چون می‌دانستند قرآن مایه شفا و رحمت است.
ابن وهب می‌گوید:امام صادق(ع) فرموده:کسی که سه کار انجام دهد از سه موهبت الهی محروم نخواهد ماند:
1.کسی که دعا کند،از استجابت آن بهره‌مند می‌گردد،همانطوری که خداوند در قرآن فرموده:«ادعونی استجب لکم؛مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم».(سوره مؤمن،آیه 60)
2.کسی که شکر کند،بر نعمتش افزوده می‌شود،و دراین مورد هم خداوند فرموده:«لئن شکرتم لازیدنّکم؛هر گاه سپاسگذار خدا باشید قطعاً بر نعمت شما می افزائیم».(سوره ابراهیم،آیه 7)
3.کسی که توکل کند،امورش سامان می‌یابد،در این مورد هم خدا فرمود:«و من یتوکل علی الله فهو حسبه؛و هر آن کسی که بر خدا توکل کند،پس خدا او را کافی است».(سوره طلاق،آیه 3)
دلم ز غربت قرآن چو عود می‌سوزد کـه این کتاب گرفتار دست نامرد است
به حیرتم که مسلمان ز درد می نالد و این کتاب مبارک دوای هر درد است1
1.الهی قمشه‌ای.