تأثیرات آب و هوایی خلیج فارس بر معماری خاص سواحل جنوبی (با تأکید بر ساخت شناشیرها در بوشهر)

چکیده

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر آسایش زیستی محیط های انسانی است. از این رو انسان همواره تلاش کرده است تا با راه حل های دقیق و حساب شده در مناطق مختلف، شرایط زیستی مساعدی را برای زندگی مهیا سازد. معماری سنتی کشورهای مختلف، به ویژه کشورهای خاورمیانه و از جمله ایران، سرشار از تجارب و نمونه های موفق در این زمینه است. سلسله مراتب طراحی اقلیمی در یک منطقه نقش زیادی در شرایط آسایش محیطی دارد و این موضوع در مناطقی با اقلیم خاص از اهمیت بیشتری برخوردار است. سواحل کناره خلیج فارس و سواحل جنوبی ایران اغلب دارای آب و هوایی گرم و مرطوب بوده و دارای تابستان های طولانی و زمستان هایی کوتاه هستند. همین عامل سبب ایجاد نوع خاصی از معماری در این مناطق شده است که با اقلیم آن هماهنگ است؛ از آن جمله می توان به شناشیرها (شناشیل) اشاره کرد. شناشیرها در معماری بوشهر با عملکردهای متنوع اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی و زیبایی شناسانه ای که در طی قرن های گذشته داشته است، توجه پژوهشگران را در دهه های اخیر مجدداً به خود جلب کرده است. از این رو، این نوشته درصدد است که به بررسی این گونه شاخص معماری اسلامی بپردازد. لازم به ذکر است که این سبک معماری در ایران فقط در بوشهر به چشم می خورد و تلفیقی از معماری اسلامی- ایرانی را در این شهر به نمایش می گذارد.