آرشیو

آرشیو شماره ها:
۸۶

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بازی درمانی با رویکرد کودک محور راجرز بر اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دبستان انجام شد. طرح پژوهش از نوع تحقیقات نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره دبستان شهر مشهد در سال تحصیلی 96-1395 بود که به شیوه نمونه گیری در دسترس از بین دانش آموزان پایه های پنجم و ششم دبستان، 30 نفر را که از نظر نمرات اضطراب اجتماعی بالاتر از میانگین بودند، انتخاب و در دو گروه آزمایش (15نفر) و کنترل (15نفر) به صورت تصادفی گمارش شدند. اعضای گروه آزمایش، طی 9جلسه، 3 روز در هفته به مدت 1ساعت برنامه آموزشی بازی درمانی را به شیوه گروهی دریافت کردند. به منظور گردآوری اطلاعات از "پرسش نامه اضطراب اجتماعی داودی و نجاریان (2001)" استفاده شد . جهت تجزیه وتحلیل داده ها از نسخه 20 برنامه اس پی اس اس آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و از روش تجزیه وتحلیل کوواریانس یک متغیره استفاده شد. یافته های حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که پس از اعمال برنامه آموزشی بازی درمانی، میزان اضطراب اجتماعی گروه آزمایش کاهش یافت ( 96/9 ± 04/36 ) که از نظر آماری معنی دار بود ( 05/0 P< ). باتوجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می شود که این نوع برنامه آموزشی در کنار درمان های دارویی برای کاهش اضطراب اجتماعی و افزایش سلامت روانی دانش آموزان در نظر گرفته شود.

تبلیغات