هدف : پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس خودسنجی بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان( ASRS ) در ایران انجام شد. روش : پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی (اعتباریابی) بود. ابتدا، نسخه فارسی پرسش نامه ( ASRS ) به روش ترجمه و ترجمه معکوس تهیه شد. سپس این نسخه به همراه پرسش نامه اختلال بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان کانرز ( S:S (CAARS- ، پرسش نامه نگرش به اعتیاد و مواد مخدر و پرسش نامه تکانش گری بارت، در یک نمونه شامل340 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز درمانی و مشاوره شهر مشهد، در سنین 18 تا 45 سال (190 مرد و 150 زن) که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شده بودند، اجرا شد . جهت سنجش روایی تشخیصی، این پرسش نامه در دو گروه سالم (30 نفر) و مبتلا به ADHD بزرگسالی (30 نفر) نیز اجرا شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و Amos graphic استفاده شده است. یافته ها : نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که ASRS با پرسش نامه تکانش گری بارت (566/ 0 r= و 01/0> p ) و مقیاس نگرش به مواد(45/ r=0 و 01/0> p ) رابطه همگرا و با پرسش نامه کانرز رابطه همزمان دارد (67/ r=0 و 01/0> p ). نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که تمامی 18 سوال، از بار عاملی مناسبی برخوردار هستند. هیچ یک از سؤال ها حذف نشدند. دو عامل نقص توجه، بیش فعالی/ تکانش گری تأیید شدند. پایایی پرسش نامه نیز به روش آلفای کرونباخ 87/0 به دست آمد. علاوه بر این، نتایج تحلیل تمایزات نشان داد که میزان حساسیت ( ASRS ) با نقطه برش 50 برای تشخیص ADHD بزرگسالان، 70 درصد و میزان ویژگی این پرسش نامه 99 درصد هستند . نتیجه گیری : پرسش نامه مقیاس خودسنجی بیش فعالی و نقص توجه بزرگسالان ( ASRS ) از روایی و پایایی مناسبی برای ارزیابی مشکلات بیش فعالی در بزرگسالان برخوردار است.
