هدف این پژوهش، تدوین الگوی معادلة ساختاری نقش فشارآورهای تحصیلی بر تاب آوری، انگیزش و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دختر کنکوری شهر اصفهان است. جامعة آماری شامل تمام دانش آموزان دختر کنکوری شهر اصفهان بوده است؛ دویست نفر از این افراد به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای برای نمونه انتخاب شده اند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های محیط کلاس و مدرسه(روویا،2002)، اضطراب امتحان ساراسون (1980)،کمال گرایی فراست(1990)، تاب آوری (کلاهنن 1996)، انگیزش تحصیلی (والراند،1992) و فرسودگی تحصیلی (برسو،2007) استفاده شده است.برای ارزیابی الگوی پیشنهادی از تحلیل عامل تأییدی (CFA) و برای بررسی معادلة ساختاری مورد نظر از نرم افزار AMOS-1 استفاده شده است. باتوجه به برازش مناسب الگوی نهایی، این الگو تأیید و پذیرش می شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که فشارآورهای تحصیلی بر متغیرهای فرسودگی تحصیلی، انگیزش تحصیلی و متغیر تاب آوری اثرگذار است. همچنین تاب آوری در نقش متغیر میانجی، فشارآورهای تحصیلی را به ناکارآمدی درسی می رساند.بنابراین می توان نتیجه گرفت کهبا افزیش فشارآورهای تحصیلی، انگیزش تحصیلی مخصوصاً انگیزه های درونی و تاب آوری کاهش می یابد و درنتیجه ناکارآمدی درسی بیشتر می شود. این فشارها فرسودگی تحصیلی را پیش بینی می کنند.
