روند معمول در آموزش و ارزشیابی زبان دوم براین است که میزان توانایی خواندن فراگیران را بر اساس نمره ی کل فراگیران زبان روی آزمون خواندن تعیین میکنند. بدین صورت که آیتم ها موجود در آزمونهای خواندن از نمرات یکسان برخوردار بوده و سوالات بارم بندی متفاوت ندارند. این روند براساس این پیش فرض هست که ماهیت سوالات خواندن تک بعدی وبازنمایی پذیراست و ماهیت تراکمی دارد به نحوی که بر اساس نمره ی کل دانشجو میتوان متوجه شد که چه سوالاتی را پاسخ داده است. اما تحقیقات بسیار کمی این نظریه را از طریق روشهای تحلیل آماری روانسنجی مورد آزمایش قرار داده اند درحالیکه همواره این نظریه مورد بحث و انتقاد بوده است. در این تحقیق آزمون آیلتس ماژول C با 503 دانشجوی ایرانی برگزار شد که از نظر توانایی خواندن متفاوت بودند. دو مدل روانسنجی قطعی و احتمالی تک بعدی برای بررسی کردن خاصیت ماهیت تراکمی سوالات خواندن و درک مطلب آیلتس بکار رفت . نتایج نشان میدهد که داده ها در این تحقیق از نظر مدل جبری مقیاس گاتمن، خاصیت بازنمایی پذیر و یا ماهیت تراکمی ندارند در حالیکه از نظر مدل احتمالی راش داده ها تک بعدی به نظر میرسند. اما نکته ی مورد توجه این است که نتیجه ی Person Map نشان میدهد کهنظم و ترتیب قرار گرفتن آیتمها مطابق با انچه تیوری خواندن ادعا میکند و آنچه که به طور معمول بر اساس پیش فرض ماهیت تراکمی مقیاس گاتمن در نمره دهی اجرا میشود نیست بنابراین این پیش فرض با توجه به نتایج Person Map تایید نمیشود.
