نگاهی بر سنخ‎شناسی کیفیت و ارزشیابی در رسانه (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

برقراری ارتباط مثبت و مؤثر و تناسب پیام با شرایط محیط و گیرنده، همواره مستلزم ارزیابی کیفیت ارتباط و سنجش تأثیرات پیام است. بدیهی است این ارزیابی، در ارتباطات غیرمستقیم که از طریق رسانه‎های جمعی صورت می‎گیرد، به مراتب پیچیده‎تر از ارتباطات مستقیم رو در روست. نگارنده در این مقاله کوشیده است ضمن برشمردن علل و ابعاد این پیچیدگی، با مرور سه دیدگاه علمی ـ تحقیقی گرین‎برگ و همکاران در دانشگاه ایالتی میشیگان، تحقیق رزن‎گرین و همکاران و نظریه جان‎وابر ـ آرای اندیشمندان را در باب روش‎ها و شاخص‎های ارزشیابی برنامه‎های تلویزیونی به بحث بگذارد. از نظر وی، پیچیدگی فرایند ارزشیابی در رسانه‎های جمعی به ویژه تلویزیون، روش‎های سنتی را در این خصوص ناکارآمد و تدوین یک نظام جامع ارزشیابی تلویزیونی مشتمل بر شاخص‎ها و روش‎های ارزیابی پیکره برنامه‎سازی، برنامه‎ها، آگهی‎ها، هویت شبکه‎ها و کل زنجیرة تولید را ایجاب کرده است.